ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ ΙΒΑΝ ΓΚΟΛ

(χωρις τίτλο)!

Αφού ξέρω πως το σγουρό κεφάλι σου
θ' ανθίζει μόνο
όσο κι η μυγδαλιά με τη ρόδινη σκούφια,
αφού ξέρω πως το κόκκινο πουλί, το στόμα σου
θα σωπάσει κάποιο πρωί
αφήνοντας την πνοή του μ' ένα στερνό τραγούδι,
εσύ,αχτίδα φεγγαριού
που έγινες γυναίκα για να μ' αγαπήσεις,
εσύ, ο στεναγμός που έγινε γρήγορα λύπη
πες μου, έχω καιρό γι' άλλη δουλειά,
έχω καιρό ν'αποζητήσω άλλη δόξα
εκτός από το να ζυγίζω τις ματιές σου
να οσφραίνομαι την ανάσα σου
και να χαμογελαώ από ευτυχία!

ΙΒΑΝ ΓΚΟΛ Μετ. Ε.Χ.ΓΟΝΑΤΑΣ
Εκδόσεις Στιγμή