Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Α να μεθύσω έως θανάτου ν’ αλλάξω φτερά
όσο ο αλιεύς μαργαριταριών θα βυθίζεται στο
εκτυφλωτικό γαλάζιο του βάθος
όσο κυλάει η καρδιά προς τον πράσινο καταρράκτη της
να νιώσω μια λύπη βαθιά να ξεχάσω
Α να σε πιω έως θανάτου και ν’ αλλάξω φτερά
να ακούσω του Ικάρου το πάφλασμα το σιωπηλό
τραγούδι του βουτηχτή
και το μαύρο κρυστάλλινο γλίστρημα του ψαριού στον
πυθμένα της μέθης
να δω κοιμητήρι ν’ ανθίζει στην απάτητη άκρη του
και να ακούσω κάποιον να έρχεται βγαίνοντας από το
μακρινό του σύμπαν
Α να σε πιώ έως θανάτου με δικά σου φτερά
να γευτώ των μελών σου δρασκέλισμα προς της
Δάφνης τις φυλλωσιές
και της χλόης τη μεταμόρφωση στης φλογέρας σου το
άκουσμα
Α να ξυπνήσω απο σένα με δικά μου φτερά
να νιώσω μια λύπη βαθιά να κρυφτώ
και ν’ ακούσω το υπέρτατο ύψος
και τον καταρράκτη να πλησιάζουν
να νιώσω στα χέρια μου το φώς των μελών σου
το ευώδιασμα των φάρων σου στο μονοπάτι των
φεγγαριών μας
Α να σε πιώ ως να γίνεις ανώνυμη και ν’ αλλάξω
φτερά
Α να μπορούσα να πιώ την κλεισμένη ματιά σου με τα
φτερά μου
να ακούσω τη δική σου ευωδιά του σύμπαντος των
φάρων
και ενάντια στη νύχτα σπαθί και στα χέρια μου φώς
και ενάντια στν αγριεμένη θάλασσα πλεούμενο και
αναμονή κάτω από σύννεφο βαρύ
και ενάντια στο υπέρτατο ύψος το βέλος και ενάντια
στο βάθος σπαθί
και του ήλιου αστραπή
Α και να σε είχα πιει δίχως όνομα με τα φτερά σου
Α και να με είχαν πιει δίχως όνομα με τα φτερά μου
Α βέλος που πάντα στοχεύεις την κορυφή της τροχιάς
σου
Α γέφυρα της καταιγίδας ανάμεσα σε Ανατολή και
Δύση
Εσύ η πρώτη και η στερνή του κόσμου ακτίνα πάνω
απ’ τη θάλασσα
Θυμήσου μας εσύ
και λίκνισέ μας
και τύφλωσέ μας
και πιές μας
Α με τα φτερά μας να μας πιείς!


ERIK LINDEGREN
...από τη συλλογή Άντρας χωρίς δρόμο, 1942
Μ.Τ.Φ.Ρ.ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΜΕΛΜΠΕΡΓΚ

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΣΟΥΗΔΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΝΩΣΗ