ΠΡΟΣ ΝΕΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ

ΠΡΟΣ ΝΕΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ

Προς τα εκεί-θέλω και σ’εσένα πια
αφήνομαι και στο κουπί μου.Ως πέρα
η θάλασσα είναι ελεύθερη,η γαλέρα
μου η γενοβέζικη μες στο γαλάζιο ορμά.

Νέα και πιο νέα όλα μαρμαίρουνε.Πλαγιάζει
το μεσημέρι πάνω στο χώρο και στο χρόνο:-
το μάτι σου,ω,το μάτι σου,αυτό μόνο,
ω Άπειρο,πελώριο με κοιτάζει.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΘΕΛΗΣΗ
Να πεθαίνουμε έτσι,
όπως παλιά τον είδα να πεθαίνει-
το φίλο,που βλέμματα και λάμψεις
θεικές έριχνε πάνω στη σκοτεινή νεοτητά μου:
-ζωηρός και βαθύς,
ένας χορευτής μέσα στη μάχη-,

ο πιο χαρούμενος απ’ όλους τους πολεμιστές,
ο σοβαρότερος απ’ όλους τους νικητές,
πάνω στη μοίρα του στήνοντας μια μοίρα,
σκληρός,στοχαστικός,προβλεπτικός:-
τρέμοντας που νικούσε,
αλλαλάζοντας που,πεθαίνοντας,νικούσε:-

προστάζοντας την ώρα που πέθαινε,
-και πρόσταξε να τον αφανίσουν...

Να πεθαίνουμε έτσι,
όπως παλιά τον είδα να πεθαίνει:
νικώντας,αφανίζοντας...

ΦΡΙΝΤΡΙΧ ΝΙΤΣΕ
Οι διθύραμβοι του Διονύσου
Εκδόσεις Αιγόκερως