Photo:Andrew Maidanik
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Ολόκληρο το παρελθόν, μεγάλο
κι ελεύθερο, ξεντύνεται
μέσα στο πορφυρόν ηλιόγερμα,
σαν την ασύγκριτη γυναίκα.
(Ώ γύμνια χωρίς όνομα,
υπέρτατη αποθέωση!)
Το απέραντο στεφάνι του,
τριαντάφυλλο από φλόγα,
είναι απ’ το μέλλον πλουσιότερο,
απ’ την αυγή πιο φωτεινό.
(Δέν θα ’ναι τίποτε ωραιότερο,
ποτέ, από σένα, παρελθόν!)
Ξέρω καλά πως θα το βρίσκω
πιο πέρα πάντα, κόρφο
της θάλασσας, κορφή μιάς άλλης γής,
μέσα στη μόνη δόξα.
JUAN RAMON JIMENEZ
17.10.08
ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Ετικέτες
ΔΗΜΑΣ ΠΕΤΡΟΣ,
ΙΣΠΑΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ,
JIMENEZ (RAMON JUAN)