ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΚΑΡΑΒΙ

...Δυσκολεύομαι να βρω Καράβι στα μέτρα του Baudelaire



ΤΟ ΩΡΑΙΟ ΚΑΡΑΒΙ

Θέλω νά σού διηγηθώ,ώ απαλή γοήσσα!
Τις ποικοίλες ομορφιές που τη νιότη σου στολιζουν
Θέλω να ζωγραφίσω την ωραιότητά σου,
Όπου η παιδικότητα δένεται με την ωριμότητα.

Όταν περπατάς τον άνεμο ριπίζεις με το φαρδύ φουστάνι,
Καράβι ωραίο μοιάζεις που στο πέλαγος ξανοίγεται,
Φορτωμένο πανιά και σαλεύοντάς τα ταξιδεύει
Μ'ένα ρυθμό γλυκό,νωχελικό κι αργό.

Στόν ολοστρόγγυλο και φαρδύ λαιμό,στους αφράτους ώμους,
Το κεφάλι σου καμαρώνει με χαρές μοναδικές
Με ύφος ειρηνικό και θριαμβικό
Το δρόμο σου διαβαίνεις κόρη μεγαλόπρεπη!

Θέλω να σου διηγηθώ,ω απαλή γόησσα!
Τις ποικίλες ομορφιές που τη νιότη σου στολίζουν
Θέλω ΄να ζωγραφίσω την ωραιότητά σου,
Όπου η παιδικότητα δένεται με την ωριμότητα.


Το στητό σου στήθος,το φανταχτερό μεταξωτό ωθεί,
Το θριαμβικό σου στήθος είναι ωραίο ντουλάπι
Που τα φουσκωτά και σκοτεινά φύλλα του
Σαν τις ασπίδες αιχμαλωτίζουν τις λάμψεις


Ασπίδες προκλητικές οπλισμένες με ρόδινες αιχμές!
Ντουλάπι με γλυκά μυστικά,γεμάτο πράματα καλά,
Αρώματα,ηδύποτα,κρασιά
Που να παραληρούν θα έκαναν μυαλά και καρδιές!


Όταν περπατάς τόν άνεμο ριπίζεις με το φαρδύ φουστάνι,
Καράβι ωραίο μοιάζεις που στο πέλαγος ξανοίγεται
Φορτωμένο πανιά,και σαλεύοντας ταξιδεύει
Μ' ένα ρυθμό γλυκό,νωχελικό κι αργό.

Οι ευγενικές σου κνήμες,καθώς τους φραμπαλάδες ανεμίζουν,
Στροβιλίζουν τους σκοτεινούς πόθους και τους ερεθίζουν,
Σα δυο μάγισσες, που κάνουν
Να στιφογυρίζει το μαύρο φίλτρο στο βάζο το βαθύ.


Τα μπράτσα σου,που θα περιγελούσαν,τις πρώιμες ρωμαλαιότητες,
Ειναι ανταγωνιστές δυνατοί σα δυο βόες,λαμπεροί,
Καμωμένοι να σφίγγουν ανένδοτα,
Για ν' αποτυπώσουν στην καρδιά σου τον εραστή



Στον ολοστρόγγυλο και φαρδύ λαιμό,στους αφράτους ώμους,
Το κεφάλι σου καμαρώνει με χάρες μοναδικές
Με ύφος ειρηνικό και θριαμβικό
Το δρόμο σου διαβαίνεις,κόρη μεγαλόπρεπη!

CHARLES BAUDELAIRE