2.1.09

ΑΡΙΘΜΟΙ

ΑΡΙΘΜΟΙ

Βρήκα μες σε χαρτιά κιτρινισμένα
το σονέτο για κείνη την κυρία,
πούταν τότες κορίτσι, όλο ευτυχία:
τα 18 δεν τάχε κλεισμένα.

Κ’ είν’ από τότες χρόνια 23-
λιγότερα μήτ’ ένα-περασμένα.
Θάχει πατήσει πια τα 41.
Τάχα όμως νάχει νοιώσει δυστυχία;

Τώρα δε θάναι πια μήτε δροσάτη,
μήτε και πεταχτούλα, μήτε νιά.
θάναι δυσκολοκίνητη, γιομάτη,

μα ακόμη θα κρατεί κι όμορφο κάτι.
«Κλείνω, θα λέει με νάζι, τα 29»
Μα οι αριθμοί δεν έχουνε σπλαχνιά.

Φώτος Γιοφύλλης