ΗΛΙΟΠΕΤΡΑ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

PICASSO...

ΑΓΝΩΣΤΟΥ...

ΗΛΙΟΠΕΤΡΑ
(Απόσπασμα)

Τριγυρνώ το κορμί σου όπως τον κόσμο,
είν’η κοιλιά σου ηλιόλουστη πλατεία,
τα στήθια σου εκκλησιές όπου το αίμα
τ’αντικρινά του λειτουργάει μυστήρια,
σαν τον κισσό σε σκέπουν οι ματιές μου,
είσαι πόλη απ’το πέλαγο ζωσμένη,
κάστρο που το λυκόφως το χωρίζει
σε δυό μισά ροδακινένιου χρώματος,
ερμοτόπι αλατιού,πουλιών και βράχων
κάτω απ’του χαύνου μεσημεριού το νόμο,

ντυμένη με των πόθων μου το χρώμα
πάς ολόγυμνη σαν το στοχασμό μου,
τα μάτια σου όπως το νερό τα σεργιανίζω,
πίνει όνειρο σ’αυτά τα μάτια ο τίγρης,
το κολιμπρί σ’αυτές τις φλόγες πυρπολιέται,
το μετωπό σου τριγυρνώ όπως το φεγγάρι,
το στοχασμό σου σύννεφο σαν να ’μαι
και την κοιλιά σου τριγυρνώ όπως τα όνειρά σου,
κυματίζει η καλαμποκίσια φούστα σου,
η κρουσταλλένια φούστα σου, η νερένια ,
τα χείλια, τα μαλλιά, τα βλέμματά σου,
βρέχεις όλη τη νύχτα, όλη τη μέρα
το στέρνο ανοίγεις μου με τα νερένια δάχτυλα
τα μάτια κλείνεις μου με το νερένιο στόμα,
βρέχεις στα κόκαλά μου,και στο στέρνο μου
το υγρό δεντρί νερένιες ρίζες μπήγει,

τριγυρνώ τη μορφή σου όπως ποτάμι,
τριγυρνώ το κορμί σου όπως το δάσος,
όπως ενός βουνού το μονοπάτι
που σε βάραθρο βγάζει δίχως πάτο,
στους κοφτερούς οδεύω στοχασμούς σου
και στην έξοδο του άσπρου σου μετώπου
γκρεμοτζακίζετ’ ο ίσκιος μου αφού πέσει,
μαζεύω τα κομμάτια μου ένα-ένα
κι ασώματος πλανιέμαι,αβέβαιος ψάχνω,

Οκτάβιο Πάζ
ΠΟΙΗΣΗ ΙΣΠΑΝΟΦΩΝΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
ΗΛΙΑΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΝΩΣΗ