ΝΕΚΡΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΓΝΑΤΙΟ ΣΑΝΤΣΕΘ ΜΕΧΙΑΣ

Στην φωτογραφία ο Ταυρομάχος που ο θανατός του από τον ταύρο στην
αρένα έγινε αιτία να γραφεί το "έπος-θρήνος" από τον LORCA...
...Ολόκληρο το ποίημα το έχει μεταφράσει ο Νίκος Γκάτσος

ΝΕΚΡΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟΝ
ΙΓΝΑΤΙΟ ΣΑΝΤΣΕΘ ΜΕΧΙΑΣ
(ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ)

Ο ταύρος, η συκιά δεν σε γνωρίζουν πιά,
ούτε τ’ αλόγατα και τα μυρμήγκια του σπιτιού σου,
και μήτε το παιδί, κι’ ούτε το βράδυ πια δεν σε γνωρίζει,
γιατί, είσαι νεκρός για πάντα.

Η κρύα ράχη της πέτρας πια δεν σε γνωρίζει,
ούτε το μαύρο το πανί που μέσα λυώνει το κορμί σου.
Βουβή και η θύμηση σου ακόμα σ’ αγνοεί,
γιατί, είσαι νεκρός για πάντα.

Θε νάρθη το χινόπωρο με τις θαλασσινές του τις μπουρούδες,
το κοκκινόμουντό του αγιάζι, τα σμιχτά βουνά του,
κανείς δεν θα ποθή το βλέμμα σου να συναντήση,
γιατί, είσαι νεκρός για πάντα.

Γιατί, είσαι νεκρός για πάντα,
καθώς όλοι οι νεκροί του κόσμου,
καθώς όλοι οι νεκροί που λησμονιούνται,
σαν μιάνα στοίβα στοίβα ψόφιων σκυλιών.

Κανείς δεν σε γνωρίζει πια, όμως εγώ σε τραγουδώ,
τραγουδώ, γι’ αργότερα, το μετωπό σου και τη χάρη σου,
την ωριμότητα της γνώμης σου της ξακουσμένης,
τον πόθο πούχες για το θάνατο, και τη γεύση των χειλιών σου,
και την πίκρα πούταν στο βάθος της αντρίκειας σου χαράς.

Θ’ αργήση πολύ να γεννηθή, άν γεννηθεί ποτές,
ένας Ανδαλουσιάνος τόσο αγνός, τόσο γιομάτος περιπέτεια.
Το τι ευγένεια είχε τραγουδώ με λόγια όλο δάκρυα,
κι’ ο νούς μου πάει στον πικρόν άνεμο
που μέσ’ στον ελαιώνα λυσσομανά.

FEDERICO GARCIA LORCA
ΜΤΦΡ.ΝΙΚΟΣ ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ