ΒΟΛΠΟΝΕ Ή Η ΑΛΕΠΟΥ

ΒΟΛΠΟΝΕ Ή Η ΑΛΕΠΟΥ
(Πράξη Γ’,Σκηνή 6η)

Αν είσαι
εξυπνη,Τσέλια,άκουσε με.Λουτρό σου
θάναι οι χυμοί των λουλουδιών,ροδόσταμο
και δάκρυ από τους μενεξέδες,γάλα
μονόκερου,του πάνθηρα η ανάσα
συναγμένη στ’ασκιά,με κρητικά
κρασιά ανακατεμένη.Το ποτό μας
θάναι λυωτό χρυσάφι,κεχριμπάρι,
και θα το πίνουμε ώς που να στρουφίζει
από τη ζάλη η σκεπή μου.Κι ο νάνος μου
θα χορεύει για μας.Θα τραγουδάει
ο ευνούχος μου.Ο τρελός μου κουτρουβάλες
θα κάνει.Ωστόσο εμείς μεταμφιεσμένοι
τα παραμύθια του Οβιδίου θα παίζουμε,
πότε θα κάνεις την Ευρώπη εσύ
κι εγώ το Δία,πότε τον Άρη εγώ
κι εσύ την Ερυκίνη.Θα εξαντλήσουμε
ολότελα έτσι τους μύθους των θεών.
Κατόπι θα σε ντύσω πιο μοντέρνα :
Σα μια Γαλλίδα πεταχτή κυρά,
μια αρχόντισσα λαμπρή από την Τοσκάνα,
ή καλλονή Σπανιόλα.Κάπου-κάπου
του σάχη της Περσίας θάσαι η γυναίκα,
ή του μεγάλου Αφέντη η ερωμένη.
Και,για αλλαγή,θα γίνεσαι καμμιά
από τις τεχνίτρες μας εταίρες,
η μια παράφορη Αραπίνα,η κρύα
Ρώσα.Κι’εγώ θα σ’αγκαλιάζω μ’άλλες
τόσες μορφές,κ’οι ταξιδιάρες τότε
ψυχές μας θα μπορούν να ζευγαρώνονται
στα χείλη μας πυργώνοντας χαρές.

ΜΠΕΝ ΤΖΟΝΣΟΝ/Μετάφραση:Αγγελος Τερζάκης
Πανόραμα Αγγλικής Ποίησης
Εκδόσεις Τυπωθήτω