MAR PORTUGUÊS

Ó mar salgado, quanto do teu sal

São lágrimas de Portugal!

Por te cruzarmos, quantas mães choraram,

Quantos filhos em vão rezaram!

Quantas noivas ficaram por casar

Para que fosses nosso, ó mar!

Valeu a pena? Tudo vale a pena

Se a alma não é pequena.

Quem quere passar além do Bojador

Tem que passar além da dor.

Deus ao mar o perigo e o abismo deu,

Mas nele é que espelhou o céu.

Fernando Pessoa

ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ

Ω,θάλασσα αλμυρή,πόσο πολύ από τ’ αλάτι σου
Δάκρυα Πορτογάλων είναι!
Για τα ταξίδια μας,πόσες μητέρες δεν έκλαψαν
Πόσα παιδιά άδικα προσευχήθηκαν!
Πόσες αρραβωνιαστικές έμειναν χωρίς άντρα
Για να γίνεις εσύ,θάλασσα,κτήμα δικό μας!

Στ’αλήθεια,άξιζε τον κόπο;Όλα τον κόπο αξίζουν
Αν η ψυχή μικρή δεν είναι.
Αυτός που θέλει μακρύτερα να φτάσει
Κι από του Bojador το κάβο,
Πρέπει να φτάσει πέρα απ’ τη λύπη.
Ο Θεός έκρυψε στη θάλασσα τον κίνδυνο,την άβυσσο,
Αλλά την έκανε, επίσης,καθρέφτη του ουρανού.

(Η Μετάφραση είναι απο:)
FERNANDO PESSOA/ΠΟΙΗΜΑΤΑ/PRINTA