1.7.07

ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ...



ΚΙ ΑΥΤΟΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ...

Γνωρίζω κάποιον κύριο πού ηλίθιο τόν νομίζουν,
γιατί παράξενα μιλεί κι ένα μονόκλ φοράει
γιατί συχνάζει μ’ασέμνες καί θλιβέρες γυναίκες
καί γιατί πάντα ό,τι τού πείς αύτος χαμογέλαει.

Πού στέκει ώρες αμίλητος καί σάν αφηρημένος,
καί πού όταν,τί έχει τόν ρωτούν οί φίλοι μ’απορία
αυτός κοιτάζοντας αλλού αρχίζει νά διηγιέται
ή μιάν αισχρήν ή μιά πολύ παράξενη ιστορία.

Γιά μιάν εταίρα υστερική πού ζεί κι όλο πεθαίνει,
Γιά έναν τρελόν όπου ζητάει γιά νά ’βρει τ’όνειρό του,
Γιά κάποιο γέρο πού αγαπάει μ’ανάστροφην αγάπη,
Γιά μιά γκριμάτσα τραγική κάποιου χλώμου Πιερόττου.

...Ξέρω ένα νέο πού οί φίλοι του ηλίθιο τόν νομίζουν,
Γιατί πράγματα πολύ περίεργα μιλάει
Κι όσες φορές πασχίζουνε νά τόνε συμβουλεύσουν
Κοιτά μέ περιφρόνηση καί θλιβερά γελαει...
Π.ΒΑΛΧΑΛΑΣ

ΝΙΚΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ
Το ημερολόγιο ενός τιμονιέρη
Εκδόσεις Άγρα