ΜΝΗΜΗ ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ

Μνήμη Τάσου Λειβαδίτη

Και μούλεγες δάσκαλε
«δεν θα πλαγιάζεις για να γυρίσει η μέρα
αν δεν έχει γραφεί αυτό το κάθε μέρα ένα ποίημα»
και κάθομαι μπροστά στο λευκό χαρτί
και το αφήνω όπως πάντα με σημάδια
ψυχής, ερώτων, πεταγμάτων


αλλά τώρα που έφυγες οριστικά
πού να σου λέω
ότι χάθηκαν πολλά ποιήματα
και γύρισαν μέρες πολλές
χωρίς μολύβια
χωρίς χαρτιά
με τη ματιά στον ουρανό


και κείνα τα ποιήματα δε γράφηκαν ποτέ
και θέλω να μου πεις αλήθεια δάσκαλε
χάθηκαν μαζί τους οι μέρες ή αυτά
διότι κάθε που ξυπνάω
νιώθω να χρειάζομαι όλο και περισσότερο
εκείνο το μοναδικό

«κάθε μέρα ένα ποίημα»


κι έτσι κύλησαν οι αιώνες και
νάμαστε πάλι οι δυο μαζί
να μετράμε μέρες και ποιήματα
να ζωντανεύουμε λευκά χαρτιά
για νάχουν αγάπη κι ομορφιά οι άνθρωποι
και να ζεσταίνονται τις κρύες νύχτες του χειμώνα
ήσυχοι,

αφού κάποιοι άλλοι τραγούδησαν
κι απόψε για λογαριασμό τους
πληρώνοντας το προαιώνιο χρέος
που θα εκκρεμεί και την επόμενη, την κάθε
των ανθρώπων νύχτα.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης.
Για να θυμόμαστε...
Το ποίημα αφιερωμένο στη μνήμη του Τάσου Λειβαδίτη για τα 20 χρόνια από το
θάνατό του.

(Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΑΤΖΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥ
ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΜΑΣ ΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ!!)
ΚΥΡΙΕ ΔΟΥΑΤΖΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ...