Η ΓΥΜΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Η ΓΥΜΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

Ωραία ανθρώπινη πηγή,
Συντριβάνι χαράς ανάμεσα στα πράματα,
τρυφερό, γκυκό, καμπύλο νερό,
γυμνή γυναίκα· μια μέρα
δε θα σε βλέπω πιά·
σου μέλλεται να μείνεις
δίχως τα σκοτεινά τούτα μάτια μου,
που συμπληρώνουν τα πανώρια σου κάλλη,
με την αχόρταγη πλησμονή της ματιάς τους.

(Kαλοκαίρια· πράσινες φυλλουριές,
νερά ανάμεσα στα λουλούδια·
χαρούμενα φεγγάρια απάνου απ’ το κορμί,
ζεστασιά κι’ αγάπη, γυμνή γυναίκα!)

Στέρεο σύνορο της ζωής,
τέλεια ήπειρος,
ξετελεμένη αρμονία, μοναδικέ σκοπέ,
σίγουρε ορισμέ της ομορφιάς,
γυμνή γυναίκα,μια μέρα
θα συντριβεί η γραμμή του κορμιού μου·
μου είναι γραφτό να σκορπίσω
στην απρόσωπη φύση·δεν θάμαι πια τίποτα για σένα,
ώ παγκόσμιο δέντρο με αμάραντα φύλλα,
ώ χειροπιαστή αιωνιότητα,
γυμνή γυναίκα!

JUAN RAMON JIMENEZ (1881-1958)