CANTIGA PARTINDO-SE
Από σάς φεύγουνε, κυρία, πολύ θλιμμένα
τα μάτια μου, γιατί είστε ο θησαυρός
μου• ποτέ δεν είδατε μάτια κανενός
άλλου, για γυναίκα, να ’ναι έτσι λυπημένα.
Τόσο νοσταλγικά, έτσι λυπημένα,
τόσο άρρωστα απ’ το χωρισμό,
τόσο κλαμμένα, τόσο κουρασμένα
που να ποθούν το θάνατο εκατό
φορές πιότερο κι απ’ τη ζωή που ζώ.
Φεύγουν, τόσο θλιμμένα, τα θλιμμένα,
και τόσο απ’ την ελπίδα πάν μακρυά,
που ποτέ σας δεν είδατε έτσι λυπημένα
μάτια, κανενός άλλου, για καμιά.
Joao Roiz de Castelo-Branco
ΜΤΦΡ. ΑΡΗΣ ΔΙΚΤΑΙΟΣ